December 22, 2012

ទស្សនកិច្ចសិក្សាស្តីពីការស្ថាបនាឡើងវិញបន្ទាប់ពីគ្រោះមហន្តរាយដោយរញ្ជួយដី និងរលកយក្សស៊ូណាមី


សេចក្តីផ្តើម

          ដើម្បីស្តារឡើងវិញពីមហាគ្រោះមហន្តរាយដែលបានកើតមាននៅនៃប្រទេស​​ជប៉ុនក្រសួង​​ការបរទេសជប៉ុនបានអនុវត្តនូវកម្មវិធីទំនាក់ទំនងផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍​​រវាងយុវជនយុវនារី ក្នុងបំណងជំរុញការយល់ដឹងពីសង្គមអន្តរជាតិលើការស្តារប្រទេសជប៉ុនឡើងវិញ។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបយើងខ្ញុំអាចមានកាសបានទៅបំពេញទស្សនកិច្ចសិក្សាក្នុងប្រទេសជប៉ុនរយៈពេល១០ថ្ងៃ ក្នុងនាមតំណាងឲ្យនិស្សិតខ្មែរក៏ដូចជាតំណាងឲ្យប្រជាជនខ្មែរទាំងមូលផងដែរ។ តាមរយៈដំណើរទស្សនកិច្ចនេះយើងខ្ញុំបានទទួលនូវចំណេះដឹងជាច្រើនដែលពួកយើងពុំធ្លាប់ដឹងពីមុនមក ព្រមជាមួយការទទួលរាក់ដ៏កក់ក្តៅរបស់ប្រជាជនជប៉ុនគឺរឹតតែធ្វើឲ្យបណ្តាគណៈប្រតិភូដែលបានចូលរួមទាំងអស់រួមមាន​​ខ្ញុំបាទផងដែរនោះមានអារម្មណ៍​រំភើប ហើយខិតខំប្រឹងប្រែងបំពេញកម្មវិធីទស្សនកិច្ចរបស់ខ្លួនឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងជោគជ័យប្រកបដោយភាពថ្លៃថ្នូរបំផុត។ បន្ទាប់ទៅនេះគឺជារបាយការណ៍ស្តីការដំណើរទស្សនកិច្ចដ៏ល្អមួយនេះ ដែលខ្ញុំបាទបានចងក្រងរៀបរៀងទុកជាឯកសារ ហើយ​​ខ្ញុំបាទក៏សូមអភ័យទោសផងដែរចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងផ្សេងៗដែលកើតមានឡើងដោយអចេតនានៅក្នុងរបាយការណ៍មួយនេះ។

                                                                                                
                                                                               ​​​​  ទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន​ ២០ ធ្នូ ២០១២
                                                                          ​​​​​​​​​​​​​​            ​           ដោយក្តីរាប់អានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់

                                                                                                អ៊ុក សុវណ្ណារ៉ា
                                                                                               ប្រតិភូមកពីព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា


របាយការណ៍នៃដំណើរទស្សនកិច្ច


ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី១)

ថ្ងៃទី១០​ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២ ជាថ្ងៃទីមួយ​ដែល​ខ្ញុំបានដល់​ទឹក​ដីនៃប្រទេស​ជប៉ុន។ ចាប់តាំងពីបានមក​អាកាសយានដ្ឋានអន្តរជាតិរបស់​ប្រទេស​ជប៉ុនភ្លាម​ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងចំពោះអាកាសធាតុដែល​មាន​លក្ខណៈត្រជាក់ខ្លាំង ខុសប្លែក​ពីអ្វី​ដែល​ខ្ញុំធ្លាប់បាន​ជួប​នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខ្ញុំក៏មានការចាប់អារម្មណ៍ផងដែរទៅលើសោភ័ណភាពទីក្រុងTokyoទាំងមូល​ ដែល​ពោរពេញទៅដោយ​ផ្លូវខ្វាត់ខ្វែងនិង​មាន​ជាច្រើន​ជាន់​ទៀតផង។ មួយវិញទៀតខ្ញុំសង្កេត​ឃើញថា​តាម​ដង​ផ្លូវ​ និងជុំ​វិញ​បរិវេណ​អគារ​នា​នា​ក្នុង​ទី​ក្រុង​មួយ​នេះ​គ្មាន​សំរាម​ ឬ​ កាក​សំណល់​ណា​មួយ​នៅ​ក្រៅ​ធុង​សំរាម​នោះ​ទេ នេះ​ស​បញ្ជាក់​ពី​ភាព​ថ្លៃថ្នូររបស់​ប្រជាជន​ជប៉ុន​ដែល​មាន​ចិត្ត​ចេះ​ស្រឡាញ់​បរិស្ថាន​ និង​ទីក្រុង​របស់​ពួក​គេពិត​ប្រាកដមែន។ រីឯមធ្យោបាយ​សាធារណៈក្នុង​ទី​ក្រុង​មួយ​នេះ​ក៏​មាន​ច្រើន​សម្បូរបែប​ណាស់​ដែរ​ ពោរ​គឺ​មិន​ចាញ់​បណ្តា​ប្រទេស​នៅ​អឺរ៉ុបប៉ុន្មានទេ។ បន្ទាប់ពីបានទទួលការពន្យល់មួយចំនួនទាក់ទងនឹងគ្រោះមហន្តរាយនៅប្រទេសជប៉ុនដែលកើតមាន​ឡើង​នាថ្ងៃទី ១១ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០១១ អ្វីដែលខ្ញុំស្ងប់ស្ញែងខ្លាំងបំផុតនោះគឺ ភាពរឹង​មាំ និងភាព​ធុន​នៃអគារ​ដែល​អាចទប់​ទល់​នឹង​ការរញ្ជួយដីបានយ៉ាង​ល្អ។

សរុបមក យើងអាចនិយាយ​បានថាប្រទេស​ជប៉ុនគឺជា​ប្រទេស​មួយ​ដែល​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ខ្លាំង​ស្ទើរ​គ្រប់​វិស័យ​ទាំង​អស់​ ហើយ​កម្រិត​អប់រំ និង​​ការ​យល់​ដឹង​នៃ​​ប្រជាជន​​ជប៉ុនក៏មានកម្រិត​ខ្ពស់​អាចទទួល​យក​បាន​ផងដែរ។

ថ្ងៃទី១១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី២)
នៅពេលព្រឹក ពួកយើងបានចូលរួម​ស្តាប់នូវ​បទបង្ហាញ​មួយស្តីអំពីគ្រោះមហន្តរាយដែល​បាន​កើត​នាពេល​ថ្មី​នេះ​ក្នុង​ប្រទេស​ជប៉ុន។ តាមរយៈបទបង្ហាញដ៏​ល្អមួយ​នេះ ពួកយើងបានទទួលពត៌មាន និង​ចំនេះដឹងជាច្រើន ដែលក្នុងនោះពត៌មានដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍បំផុត​នោះ​គឺ អំពីគ្រោះមហន្តរាយដ៏ធំធេង​ដែល​បង្កដោយរលកយក្ស​ Tsunamiដែលនាំឲ្យ​មាន​ការ​ខូតខាត​
ទ្រព្យសម្បត្តិ បាត់ជីវិត​មនុស្ស​ និង​ធ្លាយរោងចក្រនុយក្លេអ៊ែរ​នៅFukushimaទៀតផង។ អ្វីដែលគួរឲ្យពួក​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ភ្ញាក់ផ្អើលនោះគឺថា ចំនួន​មនុស្ស​ស្លាប់ដោយសារការរញ្ជួយដីមានត្រឹមតែ ២០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ឯចំនួននាក់ស្លាប់រាប់ម៉ឺននាក់ទៀត គឺបណ្តាលមកពី គ្រោះរលកយក្ស និង ការសាយ​ភាយជាតិវិទ្យុសកម្មទៅក្នុង​បរិយាកាស​ដែល​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់​មនុស្សជាតិ។

សកម្មភាពសិក្សាស្តីពីគ្រោះមហន្តរាយ
នៅពេលរសៀល ពួកយើងបានបន្តដំណើរទស្សនកិច្ចទៅសាលាស្រុកMito ដែលសាលាស្រុកនេះ និង​ក្នុងស្រុក​ទាំងមូល​សុទ្ធតែ​​រងការខូចខាតដោយសារ គ្រោះមហន្តរាយដែលបាន​កើត​មាន​នា​ឆ្នាំ២០១១ ហើយដោយសារតែអគារសាលាស្រុកត្រូវបាន​កសាង​មុន​ ការមាន​ច្បាប់​ស្តី​ពីការ​សាង​សង់​អគារឲ្យ​ធន់នឹង​រញ្ជួយ​ដីទៅ​ទៀត ទើបអគារសាលាស្រុក​នេះ​ពុំមាន​ប្រព័ន្ធការពារសុវត្ថិភាពសម្រាប់ទប់​ទល់​នឹងរញ្ជួយដី ដែល​ជាហេតុ​ធ្វើឲ្យ​អាគារទាំងនោះត្រូវទទួលរងការខូចខាតនិងមិនអាចប្រើប្រាស់បានបន្តទៀត។

សរុបមក ចំពោះ​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ចថ្ងៃនេះ ពួកយើងទទួលបាន​នូវ​ចំណេះដឹង​យ៉ាង​ច្រើនអំពី​មហាគ្រោះមហន្តរាយដែលកើតមាននាឆ្នាំ២០១១ និងភាព​ខូចខាត​ផ្សេងៗដែល​ ​ស្រុក​Mito​បាន​ប្រឈមមុខ​ក្រោយ​ពី​គ្រោះមហន្តរាយ​នោះ​បានចប់។

ថ្ងៃទី១២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៣)

​​​​​​​​​នៅពេលព្រឹក ពួកយើង​បានទៅទស្សនាសួនKodokan ដែលជាសួនប្រវត្តិសាស្ត្រ និងអតីត
អាគារសិក្សា និងទីលានហាត់ក្បាច់គុន
ជាសាលារៀនរបស់ កូនមេទ័ពសាម៉ូរ៉ៃជប៉ុននាសម័យមុនៗ។ តាមរយៈដំណើរ​   ទស្សនានេះ ពួកយើងបានរៀនពីវប្បធម៌   ជប៉ុនមួយចំនួន ដែល​នៅសម័យនោះមានតែក្មេងប្រុសទេទើបអាចចូលរៀនបាន ហើយវ័យ​ដែល​​អាចចូលរៀនបានគឺចាប់ពីអាយុ១៥ឆ្នាំ
ហើយគេរៀនរហូតដល់ស្លាប់។ តាមរយៈសាលាបុរាណនេះបានបង្ហាញ​​​​ឲ្យ​​​យើង​ឃើញថាប្រទេស​​   ជប៉ុនមានការ​យក​ចិត្តទុកដាក់ខ្លាំង​ទៅ​លើ​វិស័យ​អប់រំ ហើយនេះក៏ជាកត្តាដែលជំរុញឲ្យប្រទេសជាតិមានការរីកចំរើនផងដែរ។
ការផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៏តាមរយៈការធ្វើបទបង្ហាញ

នៅពេលរសៀល ពួកយើងបានទៅទស្សនាសួន​Kairakuen ដែលជា​សួន​សប្បនិមិត្ត​ដ៏ធំ​មួយនៅ​ក្នុង​ខេត្ត​Ibaraki។ នៅទីនោះ​ពួក​យើង​ត្រូវបាន​ទទួល​រាក់ទាក់ និង​ដឹក​នាំ​ដំណើរ​ទស្សនា​ដោយ​ក្រុម​អ្នក​ស្ម័គ្រចិត្តមួយក្រុម។ បន្ទាប់មក​យើង​បន្តដំណើរទៅ​ទស្សនា​សាលាខេត្តIbaraki ដែល​ជា​កន្លែង​សម្រាប់​ប្រជាជន​គ្រប់​រូបទៅ​ទទួល​សេវាសាធារណៈផ្សេងៗ។ បន្ទាប់មកទៀតពួកយើង​ធ្វើ​ដំណើរទៅសកលវិទ្យាល័យTokiwa នៅទីនោះ​ពួកយើងបានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍គ្នាទៅវិញទៅមក​រវាង​និស្សិតកម្ពុជា និង​និស្សិតជប៉ុនតាមរយៈការធ្វើបទបង្ហាញអំពីជីវភាពរស់នៅ និងការរៀនសូត្ររបស់និស្សិតហើយ​យើង​ក៏បានអនុញ្ញាតិឲ្យ​ដើរ​ទស្សនាអគារ​ផ្សេងៗនៃ​សកលវិទ្យាល័យដូច​ជា​អគារ​បណ្ណាល័យជាដើម។​

សរុបមក​ ថ្ងៃនេះពួក​យើង​បាន​ដឹង​អំពីបែបបទនៃការ​រៀន​សូត្រ​ក្នុង​ប្រទេស​ជប៉ុន​នា​សម័យ​សាម៉ូរ៉ៃ ហើយនិង​កន្លែង​លំហែ​កាយ​ដ៏ធំ​នៅខេត្ត​Ibaraki។ យើង​បាន​ដឹង​ពី​រចនាសម្ព័ន្ធ​នៃ​សាលាខេត្ត​Ibaraki ហើយ​យើង​បាន​ស្គាល់​ពី​ជីវភាព​និសិ្សត និង​បទពិសោធន៍របស់​ពួក​គេ​នា​ពេល​មាន​ព្រឹត្តការណ៍​រញ្ជួយដី​នាឆ្នាំ២០១១ផង​ដែរ។
       
ថ្ងៃទី១៣ ខែធ្នូ​ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៤)
          នៅពេលព្រឹក យើងធ្វើដំណើរទៅកាន់ឃុំOarai ដើម្បីចូលរួមស្តាប់អំពីការរងគ្រោះនិងការស្តារឡើងវិញរបស់ស្រុកនេះ។ តាមរយៈបទបង្ហាញរបស់គេបានឲ្យដឹងថានៅពេលរញ្ជួយដីនាថ្ងៃទី១១ ខែមិនា ឆ្នាំ២០១១ តំបន់​Oarai ទទួលកម្រិតរញ្ជួយ៥ស្តើង និងទទួលឥទ្ធិពលរលកយក្សខ្ពស់បំផុតមានរហូតដល់ទៅ ៤,២ម៉ែត្រ។ ជាសំណាងល្អ ពុំមានមនុស្សស្លាប់ដោយសារការរញ្ជួយដីនោះទេ។ នេះគឹដោយសារតែស្រុកនេះមានវិធានការទប់ស្កាត់បានល្អចំពោះគ្រោះរញ្ជួយដី និងរលកយក្សស៊ូណាមី ដូចជាមានការសាងសង់ទំនប់ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ឧបករណ៍ផ្សាយសម្លេង រចនាសម្ព័ន្ធបង្ការគ្រោះមហន្តរាយដែលក្នុងនោះមានការបែងចែកដូចជា ក្រុមពត៌មាន ក្រុមពន្លត់អគ្គិភ័យ ក្រុមនាំផ្លូវ ក្រុមជួយសង្គ្រោះ និងក្រុមដាំស្ល ព្រមទាំងមានការចែកផែនទីគេចខ្លួននៅពេលមានរលកយក្សស៊ូណាមីទៀតផង។
លោកម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានចែករំលែកបទពិសោធន៏
បន្ទាប់មកយើងបាន​ទៅ​បរិភោគអាហារថ្ងៃត្រង់នៅ​ភោជនីយដ្ឋាន​មួយ​ក្បែរ​មាត់​សមុទ្រ។ នៅ​ទី​នោះ​ យើង​អាច​មាន​ឱកាស​បាន​ស្តាប់​នូវ​ពាក្យ​សម្តី​ពិត​របស់​ម្ចាស់​ភោជនីយដ្ឋាន​នោះ​នូវ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ឃើញនាថ្ងៃទី១១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១១កន្លងទៅ។​
          
នៅពេលរសៀល ពួកយើងបានទៅទស្សនា Oarai Aquarium Park ដែល​ជាកន្លែង​ចិញ្ចឹម និង​ដាក់​តាំង​បង្ហាញនូវ​សត្វសមុទ្រជាច្រើនប្រភេទសម្រាប់ទស្សនា។ លើសពីនេះទៅទៀត និយាយ​ចំពោះ​ទិដ្ឋភាពពេល​មានគ្រោះមហន្តរាយ សួនសត្វសមុទ្រនេះ​ជា​ទី​ខ្ពស់​សុវត្ថិភាពសម្រាប់​ប្រជាជន​មក​ភៀសខ្លួន ហើយ​ក្រោយ​ពី​គ្រោះមហន្តរាយ​នោះ​បានបញ្ចប់ សួនសត្វសមុទ្រនោះមាន​ការ​ខូត​ខាត​តិច​តូច​ប៉ុណ្ណោះ​ ដែល​វា​មាន​លក្ខណៈងាយ​ស្រួល​ក្នុង​ការ​ស្តារ​ឡើង​វិញ។

          សរុបមក ថ្ងៃនេះ​យើង​បាន​យល់ដឹងអំពីការ​ឆ្លើយតប និងវិធានការទប់ស្កាត់គ្រោះមហន្តរាយដ៏ល្អ និង​មាន​ប្រសិទ្ធភាពរបស់ឃុំOarai។ ម៉្យាង​ទៀត​យើង​ក៏​បាន​យល់ពីសារៈសំខាន់​នៃសួនសត្វសមុទ្រចំពោះ​ប្រជា​ជន​នា​ពេល​មាន​គ្រោះមហន្តរាយ ព្រម​បាន​ស្តាប់​ផ្ទាល់​នូវ​បទពិសោធន៍នៃការ​ឆ្លង​កាត់ និង​ការ​ស្តារឡើង​វិញពី​គ្រោះ​រលក​យក្សរបស់​អាជីវករម្នាក់ក្នុង​ឃុំនោះ​ផងដែរ។

ថ្ងៃទី១៤ ខែធ្នូ​ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៥)
          នៅពេលព្រឹក ពួកយើងបានធ្វើដំណើរទៅស្រុក​Kasama ដើម្បីបំពេញទស្សនៈកិច្ចសិក្សានៅតំបន់​ដុត​ភាជន៍ដ៏ល្បី​មួយនេះ។ ពួកយើងបានចូលស្តាប់បទបង្ហាញមួយស្តីពីទំហំនៃការខូចខាត និង ការស្តារឡើងវិញរបស់ស្រុកKasama
សកម្មភាពទស្សនកិច្ចឡដុតភាជន៏ក្នុងស្រុក Kasama
តាមរយៈបទបង្ហាញមួយនោះ
បានឲ្យដឹងថា ស្រុកKasama គឺជាស្រុកមួយដែលល្បីល្បាញខាងផលិតភាជន៍ និងសម្បូរទៅដោយឡល៍ដុតភាជន៍ ហើយវាស្ថិតនៅជិតទីក្រុងTokyo ជាងគេប្រើប្រៀធៀបទៅនឹងតំបន់ដុតភាជន៍ផ្សេងៗក្នុង​ប្រទេស​ជប៉ុន។ កាលពីរញ្ជួយដីក្នុងថ្ងៃទី១១​ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១១ នោះ បានធ្វើឲ្យមានការខូចខាតដូចជាផ្ទះជាច្រើនត្រូវបានរលំ ដោយឡែកស្រុកនេះពុំមានទទួលការខូចខាតដោយសាររលកយក្សស៊ូណាមីនោះទេ។ បន្ទាប់មក យើងក៏បន្តដំណើរទៅសារមន្ទីរសិល្បៈគ្រឿងភាជន៍ខេត្ត Ibaraki។ ពួកយើងបានឃើញពីគ្រឿងភាជន៍គ្រប់ប្រភេទទាំងប្រភេទបុរាណ និងសម័យបច្ចុប្បន្ន​ ដែល​សុទ្ធសឹងតែ​ជាស្នាដៃ​ប្រណិត​ៗបំផុត។

ពេលរសៀល ពួកយើងបានធ្វើដំណើរទៅកាន់មជ្ឈមណ្ឌលចាស់ជរាGreenHouse  ដែលស្ថិតក្នុងស្រុកKasamaនេះដែរ។ វាជាកន្លែងសម្រាប់ទទួលមនុស្សចាស់ដែលពុំមានកូនចៅថែទាំ ឬកូនចៅពុំមានពេលគ្រប់គ្រាន់។ យើងឃើញថាទីនោះមានឧបករណ៍ទំនើប និងអនាម័យខ្ពស់សម្រាប់ការរស់នៅរបស់មនុស្សចាស់ទាំងនោះ។​ ហើយនៅទីនោះក៏មាន   យុវជន​ យុវនារីស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីចូលរួមបម្រើមនុស្សចាស់ជរាផងដែរ ជាក់ស្តែង​ពួក​យើង​បាន​នាំគ្នា​បង្កើត​កម្មវិធី​រាំលេង​កំសាន្ត​តាម​ចង្វាក់​ខ្មែរ ដែល​ធ្វើឲ្យ​បណ្តា​មនុស្ស​ចាស់​ជរា​នៅទីនោះ​មាន​ភាព​សប្បាយរីករាយជា​ខ្លាំង។

សរុបមក ថ្ងៃនេះយើង​បាន​ស្វែង​យល់​ពីផលប៉ះពាល់នៃរញ្ជួយដីទៅលើឧស្សាហកម្មផលិតភាជន៍ រួម​ជាមួយ​នឹង​វិធានការការពាររបស់​អ្នក​ស្រុក​Kasama។ យើងក៏បានដឹងពី​បញ្ហាសុខមាលភាពរបស់មនុស្សចាស់ និងសារៈសំខាន់នៃការងារស្ម័គ្រចិត្តផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៦)
នៅពេលព្រឹក ពួកយើងបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្ថានីយ៍សំចត(Road Station) មួយកន្លែងក្នុងស្រុកItako
ម្ចាស់ស្ថានីយ៏បង្ហាញពីការខូតខាតក្នុងតំបន់របស់គាត់
នៅពេលរញ្ជួយដីនាឆ្នាំ២០១១ នៅតំបន់បានកើតមានបាតុភូតដីប្រែក្លាយជាជ្រាយ ដែល​​​ បណ្តាលឲ្យអគារស្រុតចុះទៅក្នុងដី ខូចខាតដំណាំកសិកម្ម។ លើសពីនេះទៅទៀត ការលេចឮពាក្យចចាអារាមដែលថាដំណាំនៅទីនេះរងការប៉ះពាល់ដោយជាតិវិទ្យុសកម្មដែលលេចធ្លាយពីរោងចក្រអគ្គិសនីនុយក្លេអ៊ែរនៅ
Fukushima បានធ្វើឲ្យ​ការ​លក់​ផលិតផលកសិកម្មក្នុង​តំបន់នោះ​ត្រូវ​ធ្លាក់ចុះយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ តែការពិត ដំណាំដែលដាំដុះនៅទីនេះមានគុណភាពល្អធម្មតាដោយពុំមានជាតិវិទ្យុសកម្មទេ ហើយគេក៏មានការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងត្រឹមត្រូវពីអ្នកជំនាញផងដែរមុន​នឹង​ដាក់លក់។
នៅពេលរសៀល ពួកយើងទៅដល់សណ្ឋាគារItako ដើម្បីចូលរួមកម្មវិធីស្តីពីគ្រោះមហន្តរាយ និងការស្តារឡើងវិញនៃស្រុកItako។ ក្នុងនោះសំខាន់គឺនិយាយពីបាតុភូតដីប្រែក្លាយជាជ្រាយនៅពេលរញ្ជួយដី នេះដោយសារដីនៅតំបន់នោះជាអតីតបឹង ពុំមានភាពរឹងមាំ ដែលធ្វើអគារ សំណង់ផ្សេងៗទ្រេត និងស្រុតចុះក្នុងពេលជួបគ្រោះរញ្ជួយដីនោះ។ គេក៏បានលើកឡើងពីដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាពីដោយប្រើបំពង់បង្ហូរទឹកចេញមកក្រៅ។
បន្ទាប់មកទៀត យើងបានផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ជាមួយសិស្សវិទ្យាល័យ។ ដោយពួកយើងបានទទួលទានអាហារពេលល្ងាចជាមួយគ្នា និងមានការ​សំណះសំណាល់ជាមួយគ្នា។ សិស្សជនជាតិជប៉ុនបានសម្តែងសិល្បៈបុរាណរបស់ខ្លួនដោយគោះស្គរជប៉ុន ចំនែកនិស្សិតខ្មែរយើងក៏បានច្រៀង និងរាំរបាំប្រពៃណីជូនដល់ជនជាតិជប៉ុនវិញ។
សរុបមក ថ្ងៃនេះពួកយើង​បាន​យល់ដឹងច្បាស់អំពីការពិត​ ដែល​មានលក្ខណៈផ្ទុយពីពាក្យ​ចចាមអារាមមិន​ពិត ដែលបាន​ជះឥទ្ធិពលអាក្រក់​ដល់ផលិតផលកសិកម្មរបស់់ស្រុកItako បន្ថែមពីនេះទៀត​ យើង​ក៏បានយល់ពីមធ្យោបាយនៃការការពារដីជ្រាយ ហើយ​យើង​ក៏បាន​ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ និង​សិល្បៈជាមួយសិស្សវិទ្យាល័យជប៉ុនផងដែរ។

ថ្ងៃទី១៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៧)
          កម្មវិធីពេលព្រឹកយើងបានធ្វើដំណើរទៅតំបន់Hinode ដែលជាតំបន់រងគ្រោះដោយសារគ្រោះរញ្ជួយដី ដែលបង្កឲ្យបានបាតុភូតទឹកផុសធ្វើឲ្យមានការខូចខាតផ្ទះសម្បែង
សកម្មភាពទស្សនកិច្ចនៅវត្តមួយនាតំបន់ Hinode
វត្តអារាម
ផ្លូវថ្នល់មួយចំនួនធំ។​​ ទិដ្ឋភាពបែបនេះពិតជាបានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញនូវភាពលំបាកវេទនានិងការខាតបង់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងររបស់ប្រជាជនជប៉ុន។ បន្ទាប់ពីបាន​ធ្វើទស្សនកិច្ចក្នុងវត្តមួយ​នៃតំបន់Hinodeនេះរួចមក យើងក៏បានធ្វើដំណើរត្រឡប់មកកាន់សណ្ឋាគារវិញដើម្បីរៀបចំបទបង្ហាញ ក៏ដូចជាត្រៀមខ្លួនធ្វើបទ​​​បង្ហាញមួយនាពេលរសៀល។ក្រោយពីបានស្រស់ស្រូបអាហារពេលរសៀលរួចមក យើងក៏បានចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលខ្លីមួយអំពីរបៀបធ្វើផ្កា​Ayame ដែលជាផ្កាដ៏ល្បីក្នុងស្រុក​Itako​​ យើងបានខិតខំធ្វើផ្កា​Ayameនោះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុត ព្រោះថាផ្កាដែលយើងបានធ្វើរួចយើងនឹងធ្វើជាវិភាគទានសម្រាប់ឲ្យអ្នកស្រុកនោះលក់យកប្រាក់ដែលជាផ្នែកមួយនៃការចូលរួមជួយស្តារសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រជាជនទាំងនោះ។ បន្ទាប់ពីកម្មវិធីដ៏មានតម្លៃមួយនេះ គឺដល់ពេលដែយើងត្រូវធ្វើបទបង្ហាញស្តីពីចំណាប់អារម្មណ៍ និងផែនការសកម្មភាពរបស់ពួកយើងក្នុងការជួយស្តារ​​ឡើងវិញពីគ្រោះមហន្តរាយ ដែលមានការចូលរួមពីប្រជាជនក្នុងស្រុក​Itakoនោះប្រមាណជាង២០នាក់។ 
ការធ្វើបទបង្ហាញរបស់ខ្ញុំស្តីពីបទពិសោធន៏ទទួលបានពីដំណើរ
ទស្សនកិច្ចមួយរយៈកន្លងមក
ក្រោយពីបានធ្វើបទបង្ហាញចប់ប្រកបដោយភាពជោគជ័យយើងបានអញ្ជើញភ្ញៀវកិត្តិយសទាឡើងរាំលេងកំសាន្តតាមចង្វាក់ខ្មែរចំនួន២បទ រួចមានការថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ ហើយក៏ធ្វើការប្រកាសបិទកម្មវិធី។ បន្ទាប់មកទៀតដល់ពេលយើងទទួលទានអាហារពេលល្ងាច និងត្រឡប់ទៅសំរាកតាមបន្ទប់រៀងៗខ្លួន។
សរុបមក ក្នុងថ្ងៃនេះយើង​បានទទួលនូវចំនេះដឹងថ្មីៗជាពិសេសរបៀបធ្វើផ្កា​Ayameដែលមានឈ្មោះល្បីក្នុងស្រុកនោះ ហើយយើងបានឃើញផ្ទាល់នូវទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែងនៃភាពខូចខាតដែលបន្សល់ដោយគ្រោះរញ្ជួយដីនៅស្រុក​Itakoផងដែរ។


ថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៨)

       
ការពន្យល់បង្ហាញរបស់បុគ្គលិកអគ្គិភ័យ
 
ចាប់ផ្តើមពីការទស្សនកិច្ចស្ថានីយ៍អគ្គិភ័យនៅតំបន់Urayasu យើងបានទទួលនូវចំនេះ​​ដឹងជាច្រើនស្តីពីកម្រិតនិងលក្ខណៈខុសៗគ្នានៃការរញ្ជួយដី។យើង​​បានរៀនពីរបៀបគេចខ្លួនពេលមានអគ្គិភ័យកើតឡើងហើយយើងក៏មានឱកាសចុះទៅមើលគ្រឹះនៃអគារមួយនោះផងដែរ នោះជាគ្រឹះនៃអគារដែលវិស្វករជំនាញៗធ្វើឡើងដើម្បីកាត់បន្ថយកម្រិតលំញ័រនៃរញ្ជួយ។ វាមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ប្រកបដោយ     បច្ចេកវិទ្យានិងបច្ចេកទេសទំនើបដែលគេត្រូវចំណាយថវិកាយ៉ាងច្រើនដើម្បីសាងសង់។
ចេញពីស្ថានីយ៍អគ្គិភ័យនោះ យើងបានសម្រាកទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ រួចបន្តដំណើរ  ទស្សនកិច្ចទៅវិទ្យាល័យឯកទេសឧស្សាហកម្មជាតិតូក្យូ(Tokyo National College of Technology)
រូបថតជាមួយនាយកសាលា និងសិស្សានុសិស្ស
នៅទីនោះយើង
បានទទួលនូវការស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅរាក់ទាក់បំផុតពីសំណាក់លោកបណ្ឌិតនាយកសាលាលោកគ្រូអ្នកគ្រូនិងសិស្សានុសិស្សក្នុងវិទ្យាស័យនោះ។ បន្ទាប់ពីបានទទួលស្តាប់នូវបទបង្ហាញដ៏មានតម្លៃរបស់លោកនាយកសាលាយើងក៏បានធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចក្នុងបរិវេណវិទ្យាល័យនោះរួមមានអគារសិក្សាផ្នែកមេកានិច ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច និងបណ្ណាល័យដ៏ធំផងដែរ។ បន្ទាប់មកទៀត យើងបានចូលរួមក្នុងកម្ម-វិធីសំណះសំណាល់គ្នាជាមួយសិស្សនៃវិទ្យាស័យនោះ ដែលឆ្លៀតក្នុងឧកាសនេះពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានធ្វើការដកស្រង់បទពិសោធន៍ពីគ្នាទៅវិញទៅមកប្រកបដោយទឹកចិត្តស្មោះត្រង់និងសប្បាយរីករាយជាទីបំផុត។ កម្មវិធីបន្ទាប់ជាពេលបរិភោគអាហារពេលល្ងាច ហើយដំណើរទស្សនកិច្ចថ្ងៃក៏បានបញ្ចប់ដោយជោគជ័យ។

សរុបមក ក្នុងថ្ងៃនេះយើងបានទទួលនូវចំនេះដឹងដ៏ល្អៗស្តីពីរបៀបគេចខ្លួនពេលមានអគ្គិភ័យ ដឹងពីទំហំ និងសភាពខុសៗគ្នានៃការរញ្ជួយផែនដី ហើយយើងក៏បានទទួលនូវបទពិសោធន៍អំពីការសិក្សានៅ​​វិទ្យាល័យឯកទេសឧស្សាហកម្មជាតិតូក្យូផងដែរ។

ថ្ងៃទី១៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៩)

          នាពេលព្រឹកយើងបានទៅធ្វើទស្សនកិច្ចសិក្សានៅសារៈមន្ទីរវិទ្យាសាស្រ្តមួយក្នុងក្រុង​Tokyo
លោកសាស្រ្តាចារ្យកំពុងបង្ហាញពីរបៀបកាត់បន្ថយរញ្ជួយ
សារៈមន្ទីរ
វិទ្យាសាស្រ្តនេះជាកន្លែងពោរពេញទៅដោយចំនេះដឹងយ៉ាងទូលំទូលាយ ជាពិសេសក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចទៅកាន់សារៈមន្ទីរវិទ្យាសាស្រ្តមួយនេះ យើងបានរៀនពីវិធីការពារគ្រោះធម្មជាតិមួយចំនួនដូចជាការការពារគ្រោះទឹកជំនន់ និងការកាត់បន្ថយកម្រិតនៃ​​ការរញ្ជួយផែនដីរបស់អគារជាដើម។ តាមរយៈការធ្វើបទបង្ហាញភ្ជាប់ជា
មួយនឹង​​​ការធ្វើពិសោធន៍របស់លោកសាស្រ្តចារ្យម្នាក់នៅទីនោះហើយ គាត់ក៏បានអនុញ្ញាតិឲ្យពួកយើងបានអនុវត្តពិសោធន៍នោះជាក់ស្តែងទៀតផងនោះ ដែលវាបានធ្វើឲ្យយើងអាចចាប់យក  ​​ចំណេះដឹងទាំងអស់នោះបានប្រកបដោយភាពងាយស្រួល។ នាពេលរសៀលជាពេលដែលយើងត្រូវធ្វើបទបង្ហាញរបាយការណ៍ស្តីពីចំណាប់អារម្មណ៍ និងអ្វីដែលយើងបានរៀននាពេលកន្លងមកទៅអោយបណ្តាអ្នកស្តាប់ជាច្រើន ដែលក្នុងនោះរួមមានលោកតំណាងស្ថានទូតខ្មែរនៅប្រទេសជប៉ុន លោកតំណាងក្រសួងការបរទេសជប៉ុន និង បុគ្គលិកជាន់ខ្ពស់នៃអង្គការ​JICEផងដែរ។ លទ្ធផលនៃការធ្វើបទបង្ហាញនោះគឺសម្រេចបានល្អ និងជោគជ័យដែលជាបទពិសោធន៍ដ៏ល្អសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។

សរុបមក ក្នុងថ្ងៃនេះយើងបានរៀន និងដឹងពីវិធីបង្ការគ្រោះទឹកជំនន់ ការកាត់បន្ថយកម្រិតនៃ​​ការរញ្ជួយផែនដីចំពោះអគារ ព្រមទាំងបានទទួល​​បទពិសោធន៍ថ្មីអំពីរបៀបធ្វើបទបង្ហាញ និងទទួលបាននូវអនុសាសន៍ដ៏ល្អៗពីសំណាក់អ្នកចួលរួមស្តាប់ទៀតផង។

ថ្ងៃទី១៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី១០)
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់ពួកយើង ជាពេល​ដែលយើង​ត្រូវត្រលប់មក​មាតុប្រទេសវិញ។ ពួក​យើង​មិន​ចង់ចាក​ចេញពី​ប្រទេស​ជប៉ុន​ទេ ប៉ុន្តែ​យើង​ក៏​មិន​អាច​បោះ​បង់​ការ​សិក្សា​របស់​យើង​បាន​ដែរ។ ជាទី​បញ្ចប់​នៃ​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ច​ដ៏​វិសេស​នេះ​គឺ​ពួក​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​មក​ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ដោយ​សុវត្ថិភាព​ក្នុង​ថ្ងៃដដែល​នា​វេលា​ម៉ោង​ប្រមាណ១៩.០០ ម៉ោងនៅកម្ពុជា។
សន្និដ្ឋាន

          ឆ្លងកាត់​តាម​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ច​សិក្សា​រយៈពេល​១០ថ្ងៃក្នុង​ប្រទេស​ជប៉ុន​រួច​មក ពួក​យើង​បាន​ទទួល​នូវ​ចំណេះដឹង​ និង​បទពិសោធន៍ជាច្រើន​ដែល​សុទ្ធសឹង​តែ​មាន​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​ខ្លួន​យើង​ និង​សង្គម​ជាតិ​ទាំង​មូល​ផង​ដែរ​។ យើង​នឹង​យក​បទពិសោធន៍​ និង​ចំណេះ​ដឹង​ទាំង​នោះ​មក​អនុវត្ត​ក្នុង​ជីវភាព​រស់​នៅ​របស់​យើង​ប្រចាំ​ដើម្បី​ជា​ស្ពាន​សម្រាប់​ធ្វើ​ការ​អភិវឌ្ឈខ្លួន​ និង​សង្គម​ជាតិ​ឲ្យ​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ និង​ជឿនលឿនដូច​ប្រទេស​ជប៉ុន​ដែរ។ ជាទី​បញ្ចប់​យើង​ខ្ញុំ​សូម​សម្តែង​ការ​ថ្លែង​អំណរគុណ​ដល់​បណ្តា​អង្គភាពទាំង​អស់​ដែល​បានជួយសម្រួល​គ្រប់​បែប​យ៉ាង​ក្នុង​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ច​មួយ​នេះ ជា​ពិសេសយើង​ខ្ញុំសូម​អរគុណ​ដល់​វិទ្យា​ស្ថាន​បច្ចេកវិទ្យា​កម្ពុជា​ដែល​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​​​យើង​ខ្ញុំ​បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​កម្មវិធី​ទស្សនកិច្ច​ដ៏វិសេសវិសាល​មួយ​នេះ។


​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​                                                                             ​​​​​​​​                  

No comments:

Post a Comment