សេចក្តីផ្តើម
ដើម្បីស្តារឡើងវិញពីមហាគ្រោះមហន្តរាយដែលបានកើតមាននៅនៃប្រទេសជប៉ុន ក្រសួងការបរទេសជប៉ុនបានអនុវត្តនូវកម្មវិធីទំនាក់ទំនងផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍រវាងយុវជនយុវនារី ក្នុងបំណងជំរុញការយល់ដឹងពីសង្គមអន្តរជាតិលើការស្តារប្រទេសជប៉ុនឡើងវិញ។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបយើងខ្ញុំអាចមានឱកាសបានទៅបំពេញទស្សនកិច្ចសិក្សាក្នុងប្រទេសជប៉ុនរយៈពេល១០ថ្ងៃ ក្នុងនាមតំណាងឲ្យនិស្សិតខ្មែរ ក៏ដូចជាតំណាងឲ្យប្រជាជនខ្មែរទាំងមូលផងដែរ។ តាមរយៈដំណើរទស្សនកិច្ចនេះយើងខ្ញុំបានទទួលនូវចំណេះដឹងជាច្រើនដែលពួកយើងពុំធ្លាប់ដឹងពីមុនមក ព្រមជាមួយការទទួលរាក់ដ៏កក់ក្តៅរបស់ប្រជាជនជប៉ុនគឺរឹតតែធ្វើឲ្យបណ្តាគណៈប្រតិភូដែលបានចូលរួមទាំងអស់រួមមានខ្ញុំបាទផងដែរនោះ មានអារម្មណ៍រំភើប
ហើយខិតខំប្រឹងប្រែងបំពេញកម្មវិធីទស្សនកិច្ចរបស់ខ្លួនឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងជោគជ័យប្រកបដោយភាពថ្លៃថ្នូរបំផុត។
បន្ទាប់ទៅនេះគឺជារបាយការណ៍ស្តីការដំណើរទស្សនកិច្ចដ៏ល្អមួយនេះ ដែលខ្ញុំបាទបានចងក្រងរៀបរៀងទុកជាឯកសារ ហើយខ្ញុំបាទក៏សូមអភ័យទោសផងដែរចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងផ្សេងៗដែលកើតមានឡើងដោយអចេតនានៅក្នុងរបាយការណ៍មួយនេះ។
ទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន ២០ ធ្នូ ២០១២
ដោយក្តីរាប់អានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់
អ៊ុក សុវណ្ណារ៉ា
ប្រតិភូមកពីព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
របាយការណ៍នៃដំណើរទស្សនកិច្ច
ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី១)
ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២
ជាថ្ងៃទីមួយដែលខ្ញុំបានដល់ទឹកដីនៃប្រទេសជប៉ុន។ ចាប់តាំងពីបានមកអាកាសយានដ្ឋានអន្តរជាតិរបស់ប្រទេសជប៉ុនភ្លាម
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងចំពោះអាកាសធាតុដែលមានលក្ខណៈត្រជាក់ខ្លាំង
ខុសប្លែកពីអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់បានជួបនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខ្ញុំក៏មានការចាប់អារម្មណ៍ផងដែរទៅលើសោភ័ណភាពទីក្រុងTokyoទាំងមូល
ដែលពោរពេញទៅដោយផ្លូវខ្វាត់ខ្វែងនិងមានជាច្រើនជាន់ទៀតផង។
មួយវិញទៀតខ្ញុំសង្កេតឃើញថាតាមដងផ្លូវ
និងជុំវិញបរិវេណអគារនានាក្នុងទីក្រុងមួយនេះគ្មានសំរាម ឬ
កាកសំណល់ណាមួយនៅក្រៅធុងសំរាមនោះទេ
នេះសបញ្ជាក់ពីភាពថ្លៃថ្នូររបស់ប្រជាជនជប៉ុនដែលមានចិត្តចេះស្រឡាញ់បរិស្ថាន
និងទីក្រុងរបស់ពួកគេពិតប្រាកដមែន។ រីឯមធ្យោបាយសាធារណៈក្នុងទីក្រុងមួយនេះក៏មានច្រើនសម្បូរបែបណាស់ដែរ
ពោរគឺមិនចាញ់បណ្តាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបប៉ុន្មានទេ។ បន្ទាប់ពីបានទទួលការពន្យល់មួយចំនួនទាក់ទងនឹងគ្រោះមហន្តរាយនៅប្រទេសជប៉ុនដែលកើតមានឡើងនាថ្ងៃទី
១១ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០១១ អ្វីដែលខ្ញុំស្ងប់ស្ញែងខ្លាំងបំផុតនោះគឺ ភាពរឹងមាំ
និងភាពធុននៃអគារដែលអាចទប់ទល់នឹងការរញ្ជួយដីបានយ៉ាងល្អ។
សរុបមក
យើងអាចនិយាយបានថាប្រទេសជប៉ុនគឺជាប្រទេសមួយដែលមានការរីកចម្រើនខ្លាំងស្ទើរគ្រប់វិស័យទាំងអស់
ហើយកម្រិតអប់រំ និងការយល់ដឹងនៃប្រជាជនជប៉ុនក៏មានកម្រិតខ្ពស់អាចទទួលយកបានផងដែរ។
ថ្ងៃទី១១ ខែធ្នូ
ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី២)
នៅពេលព្រឹក
ពួកយើងបានចូលរួមស្តាប់នូវបទបង្ហាញមួយស្តីអំពីគ្រោះមហន្តរាយដែលបានកើតនាពេលថ្មីនេះក្នុងប្រទេសជប៉ុន។
តាមរយៈបទបង្ហាញដ៏ល្អមួយនេះ ពួកយើងបានទទួលពត៌មាន និងចំនេះដឹងជាច្រើន
ដែលក្នុងនោះពត៌មានដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះគឺ អំពីគ្រោះមហន្តរាយដ៏ធំធេងដែលបង្កដោយរលកយក្ស
Tsunamiដែលនាំឲ្យមានការខូតខាត
ទ្រព្យសម្បត្តិ
បាត់ជីវិតមនុស្ស និងធ្លាយរោងចក្រនុយក្លេអ៊ែរនៅFukushimaទៀតផង។ អ្វីដែលគួរឲ្យពួកយើងទាំងអស់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលនោះគឺថា
ចំនួនមនុស្សស្លាប់ដោយសារការរញ្ជួយដីមានត្រឹមតែ ២០នាក់ប៉ុណ្ណោះ
ឯចំនួននាក់ស្លាប់រាប់ម៉ឺននាក់ទៀត គឺបណ្តាលមកពី គ្រោះរលកយក្ស និង ការសាយភាយជាតិវិទ្យុសកម្មទៅក្នុងបរិយាកាសដែលមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់មនុស្សជាតិ។សកម្មភាពសិក្សាស្តីពីគ្រោះមហន្តរាយ |
នៅពេលរសៀល
ពួកយើងបានបន្តដំណើរទស្សនកិច្ចទៅសាលាស្រុកMito ដែលសាលាស្រុកនេះ
និងក្នុងស្រុកទាំងមូលសុទ្ធតែរងការខូចខាតដោយសារ គ្រោះមហន្តរាយដែលបានកើតមាននាឆ្នាំ២០១១
ហើយដោយសារតែអគារសាលាស្រុកត្រូវបានកសាងមុន ការមានច្បាប់ស្តីពីការសាងសង់អគារឲ្យធន់នឹងរញ្ជួយដីទៅទៀត
ទើបអគារសាលាស្រុកនេះពុំមានប្រព័ន្ធការពារសុវត្ថិភាពសម្រាប់ទប់ទល់នឹងរញ្ជួយដី៑ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអាគារទាំងនោះត្រូវទទួលរងការខូចខាតនិងមិនអាចប្រើប្រាស់បានបន្តទៀត។
សរុបមក
ចំពោះដំណើរទស្សនកិច្ចថ្ងៃនេះ
ពួកយើងទទួលបាននូវចំណេះដឹងយ៉ាងច្រើនអំពីមហាគ្រោះមហន្តរាយដែលកើតមាននាឆ្នាំ២០១១
និងភាពខូចខាតផ្សេងៗដែល ស្រុកMitoបានប្រឈមមុខក្រោយពីគ្រោះមហន្តរាយនោះបានចប់។
ថ្ងៃទី១២ ខែធ្នូ
ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៣)
នៅពេលព្រឹក
ពួកយើងបានទៅទស្សនាសួនKodokan ដែលជាសួនប្រវត្តិសាស្ត្រ
និងអតីត
ជាសាលារៀនរបស់ កូនមេទ័ពសាម៉ូរ៉ៃជប៉ុននាសម័យមុនៗ។ តាមរយៈដំណើរ ទស្សនានេះ ពួកយើងបានរៀនពីវប្បធម៌ ជប៉ុនមួយចំនួន ដែលនៅសម័យនោះមានតែក្មេងប្រុសទេទើបអាចចូលរៀនបាន
ហើយវ័យដែលអាចចូលរៀនបានគឺចាប់ពីអាយុ១៥ឆ្នាំ ហើយគេរៀនរហូតដល់ស្លាប់។ តាមរយៈសាលាបុរាណនេះបានបង្ហាញឲ្យយើងឃើញថាប្រទេស ជប៉ុនមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងទៅលើវិស័យអប់រំ
ហើយនេះក៏ជាកត្តាដែលជំរុញឲ្យប្រទេសជាតិមានការរីកចំរើនផងដែរ។
អាគារសិក្សា និងទីលានហាត់ក្បាច់គុន |
ការផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៏តាមរយៈការធ្វើបទបង្ហាញ |
នៅពេលរសៀល
ពួកយើងបានទៅទស្សនាសួនKairakuen ដែលជាសួនសប្បនិមិត្តដ៏ធំមួយនៅក្នុងខេត្តIbaraki។
នៅទីនោះពួកយើងត្រូវបានទទួលរាក់ទាក់
និងដឹកនាំដំណើរទស្សនាដោយក្រុមអ្នកស្ម័គ្រចិត្តមួយក្រុម។
បន្ទាប់មកយើងបន្តដំណើរទៅទស្សនាសាលាខេត្តIbaraki ដែលជាកន្លែងសម្រាប់ប្រជាជនគ្រប់រូបទៅទទួលសេវាសាធារណៈផ្សេងៗ។
បន្ទាប់មកទៀតពួកយើងធ្វើដំណើរទៅសកលវិទ្យាល័យTokiwa។ នៅទីនោះពួកយើងបានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍គ្នាទៅវិញទៅមករវាងនិស្សិតកម្ពុជា
និងនិស្សិតជប៉ុនតាមរយៈការធ្វើបទបង្ហាញអំពីជីវភាពរស់នៅ និងការរៀនសូត្ររបស់និស្សិតហើយយើងក៏បានអនុញ្ញាតិឲ្យដើរទស្សនាអគារផ្សេងៗនៃសកលវិទ្យាល័យដូចជាអគារបណ្ណាល័យជាដើម។
សរុបមក
ថ្ងៃនេះពួកយើងបានដឹងអំពីបែបបទនៃការរៀនសូត្រក្នុងប្រទេសជប៉ុននាសម័យសាម៉ូរ៉ៃ
ហើយនិងកន្លែងលំហែកាយដ៏ធំនៅខេត្តIbaraki។
យើងបានដឹងពីរចនាសម្ព័ន្ធនៃសាលាខេត្តIbaraki ហើយយើងបានស្គាល់ពីជីវភាពនិសិ្សត
និងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេនាពេលមានព្រឹត្តការណ៍រញ្ជួយដីនាឆ្នាំ២០១១ផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៣
ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៤)
នៅពេលព្រឹក យើងធ្វើដំណើរទៅកាន់ឃុំOarai ដើម្បីចូលរួមស្តាប់អំពីការរងគ្រោះនិងការស្តារឡើងវិញរបស់ស្រុកនេះ។
តាមរយៈបទបង្ហាញរបស់គេបានឲ្យដឹងថានៅពេលរញ្ជួយដីនាថ្ងៃទី១១ ខែមិនា ឆ្នាំ២០១១ តំបន់Oarai ទទួលកម្រិតរញ្ជួយ៥ស្តើង និងទទួលឥទ្ធិពលរលកយក្សខ្ពស់បំផុតមានរហូតដល់ទៅ
៤,២ម៉ែត្រ។ ជាសំណាងល្អ ពុំមានមនុស្សស្លាប់ដោយសារការរញ្ជួយដីនោះទេ។
នេះគឹដោយសារតែស្រុកនេះមានវិធានការទប់ស្កាត់បានល្អចំពោះគ្រោះរញ្ជួយដី
និងរលកយក្សស៊ូណាមី ដូចជាមានការសាងសង់ទំនប់ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ឧបករណ៍ផ្សាយសម្លេង
រចនាសម្ព័ន្ធបង្ការគ្រោះមហន្តរាយដែលក្នុងនោះមានការបែងចែកដូចជា ក្រុមពត៌មាន
ក្រុមពន្លត់អគ្គិភ័យ ក្រុមនាំផ្លូវ ក្រុមជួយសង្គ្រោះ និងក្រុមដាំស្ល ព្រមទាំងមានការចែកផែនទីគេចខ្លួននៅពេលមានរលកយក្សស៊ូណាមីទៀតផង។
បន្ទាប់មកយើងបានទៅបរិភោគអាហារថ្ងៃត្រង់នៅភោជនីយដ្ឋានមួយក្បែរមាត់សមុទ្រ។
នៅទីនោះ យើងអាចមានឱកាសបានស្តាប់នូវពាក្យសម្តីពិតរបស់ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាននោះនូវអ្វីដែលគាត់បានឃើញនាថ្ងៃទី១១
ខែមីនា ឆ្នាំ២០១១កន្លងទៅ។
លោកម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានចែករំលែកបទពិសោធន៏ |
នៅពេលរសៀល
ពួកយើងបានទៅទស្សនា Oarai Aquarium Park
ដែលជាកន្លែងចិញ្ចឹម និងដាក់តាំងបង្ហាញនូវសត្វសមុទ្រជាច្រើនប្រភេទសម្រាប់ទស្សនា។
លើសពីនេះទៅទៀត និយាយចំពោះទិដ្ឋភាពពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ សួនសត្វសមុទ្រនេះជាទីខ្ពស់សុវត្ថិភាពសម្រាប់ប្រជាជនមកភៀសខ្លួន
ហើយក្រោយពីគ្រោះមហន្តរាយនោះបានបញ្ចប់ សួនសត្វសមុទ្រនោះមានការខូតខាតតិចតូចប៉ុណ្ណោះ
ដែលវាមានលក្ខណៈងាយស្រួលក្នុងការស្តារឡើងវិញ។
សរុបមក ថ្ងៃនេះយើងបានយល់ដឹងអំពីការឆ្លើយតប
និងវិធានការទប់ស្កាត់គ្រោះមហន្តរាយដ៏ល្អ និងមានប្រសិទ្ធភាពរបស់ឃុំOarai។ ម៉្យាងទៀតយើងក៏បានយល់ពីសារៈសំខាន់នៃសួនសត្វសមុទ្រចំពោះប្រជាជននាពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ
ព្រមបានស្តាប់ផ្ទាល់នូវបទពិសោធន៍នៃការឆ្លងកាត់
និងការស្តារឡើងវិញពីគ្រោះរលកយក្សរបស់អាជីវករម្នាក់ក្នុងឃុំនោះផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៤
ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៥)
នៅពេលព្រឹក ពួកយើងបានធ្វើដំណើរទៅស្រុកKasama ដើម្បីបំពេញទស្សនៈកិច្ចសិក្សានៅតំបន់ដុតភាជន៍ដ៏ល្បីមួយនេះ។
ពួកយើងបានចូលស្តាប់បទបង្ហាញមួយស្តីពីទំហំនៃការខូចខាត
និង ការស្តារឡើងវិញរបស់ស្រុកKasama។
តាមរយៈបទបង្ហាញមួយនោះបានឲ្យដឹងថា ស្រុកKasama គឺជាស្រុកមួយដែលល្បីល្បាញខាងផលិតភាជន៍
និងសម្បូរទៅដោយឡល៍ដុតភាជន៍ ហើយវាស្ថិតនៅជិតទីក្រុងTokyo ជាងគេប្រើប្រៀបធៀបទៅនឹងតំបន់ដុតភាជន៍ផ្សេងៗក្នុងប្រទេសជប៉ុន។
កាលពីរញ្ជួយដីក្នុងថ្ងៃទី១១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១១ នោះ បានធ្វើឲ្យមានការខូចខាតដូចជាផ្ទះជាច្រើនត្រូវបានរលំ
ដោយឡែកស្រុកនេះពុំមានទទួលការខូចខាតដោយសាររលកយក្សស៊ូណាមីនោះទេ។ បន្ទាប់មក យើងក៏បន្តដំណើរទៅសារមន្ទីរសិល្បៈគ្រឿងភាជន៍ខេត្ត Ibaraki។
ពួកយើងបានឃើញពីគ្រឿងភាជន៍គ្រប់ប្រភេទទាំងប្រភេទបុរាណ និងសម័យបច្ចុប្បន្ន
ដែលសុទ្ធសឹងតែជាស្នាដៃប្រណិតៗបំផុត។
សកម្មភាពទស្សនកិច្ចឡដុតភាជន៏ក្នុងស្រុក Kasama |
ពេលរសៀល
ពួកយើងបានធ្វើដំណើរទៅកាន់មជ្ឈមណ្ឌលចាស់ជរាGreenHouse
ដែលស្ថិតក្នុងស្រុកKasamaនេះដែរ។
វាជាកន្លែងសម្រាប់ទទួលមនុស្សចាស់ដែលពុំមានកូនចៅថែទាំ ឬកូនចៅពុំមានពេលគ្រប់គ្រាន់។
យើងឃើញថាទីនោះមានឧបករណ៍ទំនើប និងអនាម័យខ្ពស់សម្រាប់ការរស់នៅរបស់មនុស្សចាស់ទាំងនោះ។
ហើយនៅទីនោះក៏មាន យុវជន យុវនារីស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីចូលរួមបម្រើមនុស្សចាស់ជរាផងដែរ
ជាក់ស្តែងពួកយើងបាននាំគ្នាបង្កើតកម្មវិធីរាំលេងកំសាន្តតាមចង្វាក់ខ្មែរ
ដែលធ្វើឲ្យបណ្តាមនុស្សចាស់ជរានៅទីនោះមានភាពសប្បាយរីករាយជាខ្លាំង។
សរុបមក
ថ្ងៃនេះយើងបានស្វែងយល់ពីផលប៉ះពាល់នៃរញ្ជួយដីទៅលើឧស្សាហកម្មផលិតភាជន៍
រួមជាមួយនឹងវិធានការការពាររបស់អ្នកស្រុកKasama។ យើងក៏បានដឹងពីបញ្ហាសុខមាលភាពរបស់មនុស្សចាស់ និងសារៈសំខាន់នៃការងារស្ម័គ្រចិត្តផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៥
ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៦)
នៅពេលព្រឹក ពួកយើងបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្ថានីយ៍សំចត(Road Station) មួយកន្លែងក្នុងស្រុកItako។
នៅពេលរញ្ជួយដីនាឆ្នាំ២០១១ នៅតំបន់បានកើតមានបាតុភូតដីប្រែក្លាយជាជ្រាយ
ដែល បណ្តាលឲ្យអគារស្រុតចុះទៅក្នុងដី ខូចខាតដំណាំកសិកម្ម។ លើសពីនេះទៅទៀត ការលេចឮពាក្យចចាអារាមដែលថាដំណាំនៅទីនេះរងការប៉ះពាល់ដោយជាតិវិទ្យុសកម្មដែលលេចធ្លាយពីរោងចក្រអគ្គិសនីនុយក្លេអ៊ែរនៅ
Fukushima
បានធ្វើឲ្យការលក់ផលិតផលកសិកម្មក្នុងតំបន់នោះត្រូវធ្លាក់ចុះយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ តែការពិត
ដំណាំដែលដាំដុះនៅទីនេះមានគុណភាពល្អធម្មតាដោយពុំមានជាតិវិទ្យុសកម្មទេ ហើយគេក៏មានការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងត្រឹមត្រូវពីអ្នកជំនាញផងដែរមុននឹងដាក់លក់។
ម្ចាស់ស្ថានីយ៏បង្ហាញពីការខូតខាតក្នុងតំបន់របស់គាត់ |
នៅពេលរសៀល
ពួកយើងទៅដល់សណ្ឋាគារItako ដើម្បីចូលរួមកម្មវិធីស្តីពីគ្រោះមហន្តរាយ និងការស្តារឡើងវិញនៃស្រុកItako។ ក្នុងនោះសំខាន់គឺនិយាយពីបាតុភូតដីប្រែក្លាយជាជ្រាយនៅពេលរញ្ជួយដី នេះដោយសារដីនៅតំបន់នោះជាអតីតបឹង
ពុំមានភាពរឹងមាំ ដែលធ្វើអគារ
សំណង់ផ្សេងៗទ្រេត និងស្រុតចុះក្នុងពេលជួបគ្រោះរញ្ជួយដីនោះ។
គេក៏បានលើកឡើងពីដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាពីដោយប្រើបំពង់បង្ហូរទឹកចេញមកក្រៅ។
បន្ទាប់មកទៀត
យើងបានផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ជាមួយសិស្សវិទ្យាល័យ។ ដោយពួកយើងបានទទួលទានអាហារពេលល្ងាចជាមួយគ្នា
និងមានការសំណះសំណាល់ជាមួយគ្នា។
សិស្សជនជាតិជប៉ុនបានសម្តែងសិល្បៈបុរាណរបស់ខ្លួនដោយគោះស្គរជប៉ុន
ចំនែកនិស្សិតខ្មែរយើងក៏បានច្រៀង និងរាំរបាំប្រពៃណីជូនដល់ជនជាតិជប៉ុនវិញ។
សរុបមក
ថ្ងៃនេះពួកយើងបានយល់ដឹងច្បាស់អំពីការពិត ដែលមានលក្ខណៈផ្ទុយពីពាក្យចចាមអារាមមិនពិត
ដែលបានជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់ផលិតផលកសិកម្មរបស់់ស្រុកItako។ បន្ថែមពីនេះទៀត យើងក៏បានយល់ពីមធ្យោបាយនៃការការពារដីជ្រាយ
ហើយយើងក៏បានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ និងសិល្បៈជាមួយសិស្សវិទ្យាល័យជប៉ុនផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៧)
កម្មវិធីពេលព្រឹក យើងបានធ្វើដំណើរទៅតំបន់Hinode ដែលជាតំបន់រងគ្រោះដោយសារគ្រោះរញ្ជួយដី ដែលបង្កឲ្យបានបាតុភូតទឹកផុសធ្វើឲ្យមានការខូចខាតផ្ទះសម្បែង
វត្តអារាម ផ្លូវថ្នល់មួយចំនួនធំ។ ទិដ្ឋភាពបែបនេះពិតជាបានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញនូវភាពលំបាកវេទនា និងការខាតបង់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងររបស់ប្រជាជនជប៉ុន។ បន្ទាប់ពីបានធ្វើទស្សនកិច្ចក្នុងវត្តមួយនៃតំបន់Hinodeនេះរួចមក យើងក៏បានធ្វើដំណើរត្រឡប់មកកាន់សណ្ឋាគារវិញដើម្បីរៀបចំបទបង្ហាញ ក៏ដូចជាត្រៀមខ្លួនធ្វើបទបង្ហាញមួយនាពេលរសៀល។ ក្រោយពីបានស្រស់ស្រូបអាហារពេលរសៀលរួចមក យើងក៏បានចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលខ្លីមួយអំពីរបៀបធ្វើផ្កាAyame ដែលជាផ្កាដ៏ល្បីក្នុងស្រុកItako។ យើងបានខិតខំធ្វើផ្កាAyameនោះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុត ព្រោះថាផ្កាដែលយើងបានធ្វើរួច យើងនឹងធ្វើជាវិភាគទានសម្រាប់ឲ្យអ្នកស្រុកនោះលក់យកប្រាក់ ដែលជាផ្នែកមួយនៃការចូលរួមជួយស្តារសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រជាជនទាំងនោះ។ បន្ទាប់ពីកម្មវិធីដ៏មានតម្លៃមួយនេះ គឺដល់ពេលដែលយើងត្រូវធ្វើបទបង្ហាញស្តីពីចំណាប់អារម្មណ៍ និងផែនការសកម្មភាពរបស់ពួកយើងក្នុងការជួយស្តារឡើងវិញពីគ្រោះមហន្តរាយ ដែលមានការចូលរួមពីប្រជាជនក្នុងស្រុកItakoនោះប្រមាណជាង២០នាក់។
ក្រោយពីបានធ្វើបទបង្ហាញចប់ប្រកបដោយភាពជោគជ័យ យើងបានអញ្ជើញភ្ញៀវកិត្តិយសទាឡើងរាំលេងកំសាន្តតាមចង្វាក់ខ្មែរចំនួន២បទ រួចមានការថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍
ហើយក៏ធ្វើការប្រកាសបិទកម្មវិធី។ បន្ទាប់មកទៀតដល់ពេលយើងទទួលទានអាហារពេលល្ងាច និងត្រឡប់ទៅសំរាកតាមបន្ទប់រៀងៗខ្លួន។
សកម្មភាពទស្សនកិច្ចនៅវត្តមួយនាតំបន់ Hinode |
ការធ្វើបទបង្ហាញរបស់ខ្ញុំស្តីពីបទពិសោធន៏ទទួលបានពីដំណើរ ទស្សនកិច្ចមួយរយៈកន្លងមក |
សរុបមក ក្នុងថ្ងៃនេះយើងបានទទួលនូវចំនេះដឹងថ្មីៗ ជាពិសេសរបៀបធ្វើផ្កាAyameដែលមានឈ្មោះល្បីក្នុងស្រុកនោះ
ហើយយើងបានឃើញផ្ទាល់នូវទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែងនៃភាពខូចខាតដែលបន្សល់ដោយគ្រោះរញ្ជួយដីនៅស្រុកItakoផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៨)
ការពន្យល់បង្ហាញរបស់បុគ្គលិកអគ្គិភ័យ |
ចេញពីស្ថានីយ៍អគ្គិភ័យនោះ យើងបានសម្រាកទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ រួចបន្តដំណើរ ទស្សនកិច្ចទៅវិទ្យាល័យឯកទេសឧស្សាហកម្មជាតិតូក្យូ(Tokyo
National College of Technology)។
នៅទីនោះយើងបានទទួលនូវការស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅរាក់ទាក់បំផុតពីសំណាក់លោកបណ្ឌិតនាយកសាលា លោកគ្រូអ្នកគ្រូ និងសិស្សានុសិស្សក្នុងវិទ្យាស័យនោះ។
បន្ទាប់ពីបានទទួលស្តាប់នូវបទបង្ហាញដ៏មានតម្លៃរបស់លោកនាយកសាលា យើងក៏បានធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចក្នុងបរិវេណវិទ្យាល័យនោះ រួមមានអគារសិក្សាផ្នែកមេកានិច ផ្នែកអេឡិចត្រូនិច
និងបណ្ណាល័យដ៏ធំផងដែរ។ បន្ទាប់មកទៀត យើងបានចូលរួមក្នុងកម្ម-វិធីសំណះសំណាល់គ្នាជាមួយសិស្សនៃវិទ្យាស័យនោះ ដែលឆ្លៀតក្នុងឧកាសនេះពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានធ្វើការដកស្រង់បទពិសោធន៍ពីគ្នាទៅវិញទៅមកប្រកបដោយទឹកចិត្តស្មោះត្រង់ និងសប្បាយរីករាយជាទីបំផុត។ កម្មវិធីបន្ទាប់ជាពេលបរិភោគអាហារពេលល្ងាច ហើយដំណើរទស្សនកិច្ចថ្ងៃក៏បានបញ្ចប់ដោយជោគជ័យ។
រូបថតជាមួយនាយកសាលា និងសិស្សានុសិស្ស |
សរុបមក ក្នុងថ្ងៃនេះយើងបានទទួលនូវចំនេះដឹងដ៏ល្អៗស្តីពីរបៀបគេចខ្លួនពេលមានអគ្គិភ័យ ដឹងពីទំហំ និងសភាពខុសៗគ្នានៃការរញ្ជួយផែនដី
ហើយយើងក៏បានទទួលនូវបទពិសោធន៍អំពីការសិក្សានៅវិទ្យាល័យឯកទេសឧស្សាហកម្មជាតិតូក្យូផងដែរ។
ថ្ងៃទី១៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី៩)
នាពេលព្រឹកយើងបានទៅធ្វើទស្សនកិច្ចសិក្សានៅសារៈមន្ទីរវិទ្យាសាស្រ្តមួយក្នុងក្រុងTokyo។
សារៈមន្ទីរវិទ្យាសាស្រ្តនេះជាកន្លែងពោរពេញទៅដោយចំនេះដឹងយ៉ាងទូលំទូលាយ ជាពិសេសក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចទៅកាន់សារៈមន្ទីរវិទ្យាសាស្រ្តមួយនេះ
យើងបានរៀនពីវិធីការពារគ្រោះធម្មជាតិមួយចំនួនដូចជាការការពារគ្រោះទឹកជំនន់ និងការកាត់បន្ថយកម្រិតនៃការរញ្ជួយផែនដីរបស់អគារជាដើម។ តាមរយៈការធ្វើបទបង្ហាញភ្ជាប់ជា
លោកសាស្រ្តាចារ្យកំពុងបង្ហាញពីរបៀបកាត់បន្ថយរញ្ជួយ |
មួយនឹងការធ្វើពិសោធន៍របស់លោកសាស្រ្តចារ្យម្នាក់នៅទីនោះហើយ គាត់ក៏បានអនុញ្ញាតិឲ្យពួកយើងបានអនុវត្តពិសោធន៍នោះជាក់ស្តែងទៀតផងនោះ
ដែលវាបានធ្វើឲ្យយើងអាចចាប់យក ចំណេះដឹងទាំងអស់នោះបានប្រកបដោយភាពងាយស្រួល។ នាពេលរសៀលជាពេលដែលយើងត្រូវធ្វើបទបង្ហាញរបាយការណ៍ស្តីពីចំណាប់អារម្មណ៍ និងអ្វីដែលយើងបានរៀននាពេលកន្លងមកទៅអោយបណ្តាអ្នកស្តាប់ជាច្រើន
ដែលក្នុងនោះរួមមានលោកតំណាងស្ថានទូតខ្មែរនៅប្រទេសជប៉ុន លោកតំណាងក្រសួងការបរទេសជប៉ុន និង បុគ្គលិកជាន់ខ្ពស់នៃអង្គការJICEផងដែរ។ លទ្ធផលនៃការធ្វើបទបង្ហាញនោះគឺសម្រេចបានល្អ និងជោគជ័យដែលជាបទពិសោធន៍ដ៏ល្អសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។
សរុបមក ក្នុងថ្ងៃនេះយើងបានរៀន និងដឹងពីវិធីបង្ការគ្រោះទឹកជំនន់
ការកាត់បន្ថយកម្រិតនៃការរញ្ជួយផែនដីចំពោះអគារ ព្រមទាំងបានទទួលបទពិសោធន៍ថ្មីអំពីរបៀបធ្វើបទបង្ហាញ និងទទួលបាននូវអនុសាសន៍ដ៏ល្អៗពីសំណាក់អ្នកចួលរួមស្តាប់ទៀតផង។
ថ្ងៃទី១៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២(ថ្ងៃទី១០)
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់ពួកយើង
ជាពេលដែលយើងត្រូវត្រលប់មកមាតុប្រទេសវិញ។ ពួកយើងមិនចង់ចាកចេញពីប្រទេសជប៉ុនទេ
ប៉ុន្តែយើងក៏មិនអាចបោះបង់ការសិក្សារបស់យើងបានដែរ។ ជាទីបញ្ចប់នៃដំណើរទស្សនកិច្ចដ៏វិសេសនេះគឺពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានមកដល់ប្រទេសកម្ពុជាដោយសុវត្ថិភាពក្នុងថ្ងៃដដែលនាវេលាម៉ោងប្រមាណ១៩.០០
ម៉ោងនៅកម្ពុជា។
សន្និដ្ឋាន
ឆ្លងកាត់តាមដំណើរទស្សនកិច្ចសិក្សារយៈពេល១០ថ្ងៃក្នុងប្រទេសជប៉ុនរួចមក
ពួកយើងបានទទួលនូវចំណេះដឹង
និងបទពិសោធន៍ជាច្រើនដែលសុទ្ធសឹងតែមានប្រយោជន៍សម្រាប់ខ្លួនយើង
និងសង្គមជាតិទាំងមូលផងដែរ។ យើងនឹងយកបទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងទាំងនោះមកអនុវត្តក្នុងជីវភាពរស់នៅរបស់យើងប្រចាំដើម្បីជាស្ពានសម្រាប់ធ្វើការអភិវឌ្ឈខ្លួន
និងសង្គមជាតិឲ្យមានការរីកចម្រើន និងជឿនលឿនដូចប្រទេសជប៉ុនដែរ។
ជាទីបញ្ចប់យើងខ្ញុំសូមសម្តែងការថ្លែងអំណរគុណដល់បណ្តាអង្គភាពទាំងអស់ដែលបានជួយសម្រួលគ្រប់បែបយ៉ាងក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចមួយនេះ
ជាពិសេសយើងខ្ញុំសូមអរគុណដល់វិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជាដែលបានផ្តល់ឱកាសឲ្យយើងខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីទស្សនកិច្ចដ៏វិសេសវិសាលមួយនេះ។
No comments:
Post a Comment